به گزارش ایرنا، چین و روسیه روز شنبه این هفته در رای گیری پیش نویس قطعنامه مربوط به مساله سوریه كه توسط كشورهای غربی و بعضی از عربهای وابسته تنظیم شده بود، با رای مخالف، اقدام به وتوی آن كردند.

از سال 1971 كه چین به عضویت سازمان ملل متحد در آمده تاكنون این كشور هشت بار از حق وتو استفاده كرده كه كمترین در بین پنج عضو دائم شورای امنیت است.

پیامدهای این 'وتو' روی محور مختصات سیاسی از ناسزاگویی ها غرب علیه چین تا وقوع ائتلاف بین پكن و مسكو علیه غرب مطرح شده است.

با این حال هشتمین وتوی چین كه از سوی مقامهای این كشور به عنوان ' حفاظت از منافع كشور و مردم سوریه ' عنوان شده، ضمن به چالش كشیدن غرب، ابراز نظرهای فراوانی را در بین كارشناسان و صاحب نظران ایجاد كرده است.

'وو سی كه' نماینده چین در امور خاورمیانه پس از استفاده كشورش از حق وتو گفت: موضوع سوریه در واقع یك مساله داخلی است و اصلاحات در این كشور باید توسط مردم آن تصمیم گیری شود.

وی تاكید كرد: قدرتهای خارجی نمی توانند به جای مردم، نسبت به امور داخلی سوریه تصمیم گیری كنند.

'لیو وی مین' سخنگوی وزارت خارجه چین نیز گفت: قطعنامه غرب قابل مصالحه نبود و به نتیجه نمی رسید.

وی با اشاره به اینكه ' ما موضعی مسوولانه و عادلانه اتخاذ كردیم ' افزود: هدف چین رهانیدن سوریه از بحران و جلوگیری از تشدید خشونتها است . چین با اقداماتی كه مساله را پیچیده تر كند، موافق نیست.

یك كارشناس چینی روابط بین الملل در مورد این تحولات گفته است: چین با جسارت كامل آنچه را كه باور دارد، باید به طور رسمی اعلام كند.

'روان زونگ زی' افزود: جامعه بین الملل باید نقش جدید چین را درك كرده و از آن شناخت بیشتری داشته باشد.

وی گفت: دنیا باید به ظهور چین و اقدامات این كشور در منازعات بین المللی ازجمله مساله سوریه عادت كند.

'روآن' كارشناس مسایل خاورمیانه نیز گفته است: وتوی قطعنامه غرب پنجره ای را برای حل مسایل پیچیده نظیر بحران در سوریه باز كرد و فرصتی تازه برای حل و فصل مسایل از طریق سیاسی شكل گرفت.

این كارشناس چینی افزود: هر چند اظهار نظر و اقدام در باره مسایل پیچیده برای چین هزینه دارد، اما این كشور باید جرات گفتن حرفهایش را داشته باشد.

وی گفت كه چین باید نقش مهمی در ایجاد یك فرایند سیاسی بین المللی عادلانه و منطقی در حل و فصل مسایل مهم امروز جهان ایفا كند.

روزنامه 'گلوبال تایمز' چاپ پكن نیز سرمقاله ای تحت عنوان 'چین هرطور كه فكر كند، همانطور رای خواهد داد' در تقابل با اتهامهای غرب درج كرد.

این روزنامه وابسته به ارگان حزب حاكم چین در تقبیح تعبیر نماینده دائم آمریكا در سازمان ملل كه گفته است 'از رای منفی چین و روسیه حالم بهم می خورد' نوشت: در نظرخواهی از شهروندان چینی مشخص شد 90 درصد آنان از رای منفی كشورشان استقبال و حمایت كرده اند.

شهروندان گفته اند آنچه مایه تاسف و نفرت انگیز است، سخنان غیردیپلماتیك 'سوزان رایس ' و نه رای منفی چین است.

این مقاله با اشاره به اینكه از سال 1971 یعنی سال ورود چین به سازمان ملل تاكنون این كشور فقط هشت بار از حق وتو استفاده كرده نوشت: شیوه چین همواره مخالفت با اعمال زور و فشار بوده و معمولا از رای ممتنع استفاده كرده است.

این روزنامه افزود: رسانه های غربی تلاش دارند تا عنوان كنند كه چین و روسیه تصمیم به اتخاذ و ائتلاف باهم علیه غرب گرفته اند و دو رای منفی اخیر در مسئله سوریه هم گواه آن است.

در ادامه این مقاله آمده است: چین تاكنون هیچگاه تصمیم نداشته روش و مسیر روسیه را دنبال كند اما وقایع اخیر و اتهامهای مختلف آمریكا و غرب علیه چین، فضا را طوری رقم زده كه افكار عمومی چین از ائتلاف چین و روسیه حمایت می كنند و مشوق آن نیز هستند.

گلوبال تایمز در تشریح سیاستهای چین در خاورمیانه می نویسد: هدف اصلی چین از رفتار فعلی اش، جلوگیری از فشارهای بیشتر به خاورمیانه است اما دیگران هرطور كه می خواهند برداشت كنند.

آقای 'خوالی مینگ'، سفیر پیشین چین در ایران و یكی از كارشناسان مسائل منطقه خاورمیانه نیز در واكنش به رای منفی چین به قطعنامه ضد سوری آن را در واقع كمك به طرف ضعیف دانسته است.

وی در مقاله ای نوشت: اگرچه ممكن است اهداف روسیه و چین از دادن رای منفی به قطعنامه شورای امنیت علیه سوریه تا حدودی با هم متفاوت باشد، اما هدف اصلی آن یكی است و آن مخالفت با هرگونه دخالت نظامی خارجی با هدف تضعیف نظام سیاسی سوریه و مخالفت با استفاده از هر بهانه ای جهت دخالت نظامی در این كشور است.

وی با تاكید براینكه مخالفت چین هم پشتوانه قانونی دارد و هم درس و تجربه ای است كه از گذشته گرفته ایم، می افزاید: منشور سازمان ملل دفاع از صلح جهانی است نه اینكه اجازه ای برای شورای امنیت جهت دخالت در سرنوشت كشورهای مستقل باشد.

وی با اشاره به تجاوزها و اشغالگری های آمریكا بعد از دوران جنگ سرد، نوشت: غربیها تصمیم دارند تا تجربه دیروز لیبی را امروز در سوریه تكرار كنند و برای دخالت نظامی خود در این كشور، از سازمان ملل چراغ سبز دریافت كنند.

وی با ذكر این نكته كه 'چه كسی می داند كه فردا نوبت كدام كشور خواهد بود؟ ' نوشت: اگر چنین شیوه ای به یك روال تبدیل شود نتیجه اثر این خواهد شد كه صلح و ثبات جهانی و روابط بین كشورها دچار تزلزل و هرج و مرج و غیر قابل كنترل شود.

خوالی مینگ سپس با اشاره به وقوع انقلابهای مردمی كه از تونس شروع شد و مصر و لیبی و یمن را هم دربرگرفت ، افزود: سقوط حاكمان این كشورها، خواست مردم آنها بود و به همین جهت چین هم به این خواست مردم احترام می گذارد.

دیپلمات چینی با تاكید بر اینكه پكن از ابتدا حامی تلاشهای اتحادیه عرب برای حل بحران سوریه بوده و هست نوشت: تلاش چین این است تا حد امكان از حق مردم سوریه در تعیین حاكمیت و سرنوشت خود حمایت كند و همواره نظر چین بر همفكری و مذاكره میان طرفهای مختلف درگیر در سوریه جهت حل و فصل مسالمت آمیز اختلافها بوده و هست و تنها راه بازگشت سوریه به ثبات و آرامش را همین می داند و به نظر ما این وظیفه همه كشورهای صاحب قدرت است.

وی در مقاله خود نتیجه گیری كرد كه رای منفی چین به قطعنامه اخیر، تنها راه حمایت از منافع طرفهای ضعیف در مبادلات سیاسی امروز جهان و با هدف جلوگیری از افتادن سازمان ملل به یك ورطه و دام جدید صورت گرفته است.

به باور تحلیلگران، چین و روسیه كه تحولات سوریه را از نزدیك دنبال می كنند، ضمن نزدیك شدن به یك اتحاد موضع، بیش از پیش به این نتیجه رسیده اند كه غرب و در راس آن آمریكا در صدد بغرنج تر كردن اوضاع بخصوص در خاورمیانه است.

آنان می گویند كه اختلاف نظرهای اخیر نشان دهنده تفرقه بین اعضای شورای امنیت و ایجاد شدن دو طیفی است كه یكی طرف خود را مسوولیت پذیر در قبال ملتها و عدالت خواهی می داند و طیف دیگر جنگ و خون ریزی را برای تامین منافع خود آشكارا تبلیغ می كند.

آساق ** 275 **1577